گردشگری رویداد - گردشگری نوین

استاد گلی وقتی به تنه های بریده ی درخت توت نگاه می کند صدای دلنشین تار را می شنود

و با آن هم نوا می شود.

دستان هنرمند استاد تا به حال صدها ساز را به دست هنرمندان سپرده اند

زمانی که وارد دکان ساده و محقر استاد میشوی استاد با خوشرویی از تو استقبال میکند و اگر اهل ساز و نوا باشی آخرین دست ساخته اش را به تو نشان می دهد تا چندی با آن همراه شوی و با تواضع به گفته ها یت گوش میسپارد.

استاد محمد گلی تنها شاگرد بازمانده ی استاد ملکم تار ساز است که علاوه بر تار در ساختن تنبک و سه تار نیز تبحر دارد.

از شاگردان استاد گلی میتوان به استاد شیرانی سازنده ی معروف تنبک اشاره کرد.

استاد خدا قوت.

از نکات جالب توجه در سازهای استاد این است که با توجه به به روز شدن ابزار های گوناگون ساختن ساز های استاد با دست است

چرا که استاد اعتقاد دارد صدای مقار برقی و دیگر ابزارهای برقی در صدای نهایی ساز تاثیر گذار است.

به گزارش CHN در بخشی از این بیانیه آمده‌است: «پرسش اساسی از مسؤولان میراث فرهنگی استان کرمانشاه این است که تا چه حد از بی­خطر بودن این­گونه عملیات پیش از استفاده از ماشین­آلات سنگین اطمینان حاصل شده است؟ تا چه حد جوانب مختلف این امر مهم با استفاده از نظرات کارشناسان از جمله باستان­شناسان و کارشناسان حفاظت و مرمت سنجیده شده و در میان گذاشته شده است؟ و کارشناسانی که این برنامه­ها بر اساس نظر آن­ها انجام گرفته چه کسانی هستند و آیا از دانش و تجربه کافی در این زمینه­ها برخوردارند؟

خدا رو شکر هفته ی پر بارانی رو داریم سپری میکنیم

ضمن سپاس از دوستان خوبم که این گزارش رو تهیه کردن باید به آگاهی برسونم که نابودی طبیعت فقط و فقط

شکار کردن و جنگل سوزی و قطع بی رویه درختان و فروش غیرقانونی گونه های نادر گیاهی و جانوری نیست.

ما در شعار فراملی طبیعت گردی به این جمله ی زیبا بر میخوریم

(از طبیعت هیچ چیز به یادگار نبریم به جز عکس وهیچ چیز به یادگار نگذاریم به جز رد پا)

با دقت به این جمله میتونیم به اهمیت موضوع در رابطه با بر هم نزدن شکل ظاهری طبیعت پی ببریم .

ما همیشه به کوهنوردا و طبیعت گردا توصیه میکنیم که به فرهنگ جامعه میزبان احترام بذارن و این به صورت

یک قانون در بوم گردی در اومده حال آنکه نوشتن یادگاری بر دیواره ی غارها و کنده کاری بر دیواره های چند

هزار ساله مدتهاست به صورت یک تراژدی در اومده و فعالان میراث فرهنگی وطبیعی در بوق و کرنا میکنند

وصداشون شور بختانه به هیچ کجا نمیرسه و مسِولین مربوطه هم با توجه به عدم تخصصشون کاری از پیش

نمیبرن حالا دچار یک تراژدی جدید و در واقع یک تجاوز بله یک تجاوز به میراٍث طبیعی مون شدیم.

این که یک گروه از برخوار پاشه بره فریدونشهر یعنی 300 کیلومتر دورتر از دیار خودش اردو بذاره بد نیست

اینکه این گروه بسیجی باشه هم بد نیست اتفاقا خیلی هم خوبه

اینکه بیان آبشار زیبای پونه زار رو هم ببینن باعث افتخاره

آقا ما انتظار نداریم کیسه زباله دست بگیرن و منطقه رو پاکسازی کنند و عکسی به یادگاری بگیرن و توی بوق و

کرنا کنند (که اگر بکنند استقبال که میکنیم هیچ کمکشون هم میکنیم)

د آخه آدم بی فرهنگ فکر میکنی شعار نوشتنت کمتر از زباله ریختن توی طبیعته

این طبیعت مادر ماست که با مهربانی ما رو در خودش جای داده و همه ی نیاز های ما رو داره بر آورده میکنه

ما هم با آلوده کردن ظاهرش و باطنش داریم تیشه به ریشه ی خودمون میزنیم و خیانت میکنیم به نسل آینده

از ما گفتن و از شما هم نشنیدن.

تا کمتر از دو سال پیش آبشار پونه زار (به زبان گرجی بیدنیان) یکی از زیباترین نقاط فریدونشهر وحتی استان اصفهان بود . اما تابستان امسال هرکس به تماشای پونه زار می رفت با منظره تامل برانگیزی روبرو می شد . دیگر خبری از آن پونه زار باطراوت همیشگی نبود . اگر جاده سازیهای بی رویه و ساختمان سازیهای غیر اصولی را کنار بگذاریم ، دونوع آلودگی در آنجا به چشم می خورد . یکی ریخت و پاش زباله ها در جای جای پونه زار بود که این مساله به فرهنگ مردم برمی گردد ومثل اینکه برای مردم ایران مد شده که حتما باید در چنین مکانهای طبیعی زیبا زباله بریزند و همیشه هم دیگران را مقصر بدانند !!!  آقایان مسول ، نمیتوانستید یک سطل زباله آنجا کار بگذارید و بر آن مدیریت کنید ؟

 

نوع دیگر بی نظمی ، نوشته هایی بود که روی سنگها نقش بسته بودند .

 

 

مگر هرکس که این عبارات را روی سنگها نوشت ، مسلمان تر است ؟ یا بسیجی تر ؟ حتما باید طبیعت زیبای خداوند را آلوده کنید تا به دیگران بفهمانید که مسلمان هستید ؟

به یاد شعری از حافظ افتادم :

گر مسلمانی از این است که حافظ دارد

وای اگر از پس امروز بود فردایی

و این شعر :

حافظامی خورو رندی کن وخوش باش ولی

دام  تزویر  مکن  چون  دگران  قرآن  را

                          اولین آیه از سوره فاتحه الکتاب !!!

حیف نیست آیات زیبای قرآن را در چنین جاهایی نوشت و وقتی که در پونه زار گردشگری حضور ندارد ، حیوانات وحشی  از کنار آنها بگذرند و یا روی آنها راه بروند و یا . . . ؟ آن وقت گناهش به گردن حیوانات وحشی است یا آن گرگهای انسان نمایی که طبیعت پاک را آلوده کردند ؟ حیف نیست این واژه ها ی مقدس زیر پای انساها قرار گیرند ؟

                       شرمنده ایم ، خیلی هم شرمنده ایم !!!

من خودم ومی دانم همه دوستداران طبیعت نه تنها به بسیجی بودن و مسلمان بودن ، بلکه به انسان بودن افرادی که این کار را کردند شک دارم . مولانا ، شاعر و عارف بزرگ جهان در باره همین انسانهای گرگ نما این شعر رو سروده :

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر

کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

زین همرهان سست عناصردلم گرفت

شیر خدا و  رستم دستانم  آرزوست

                                           مثل اینکه بهش افتخار میکنند !!!

این هم بانیان کار :

                             اردوی جهادی ۹۱

                           بسیج شهید مطهری

                           امامزاده نرمی - برخوار

                          خسته نباشید !!!

هیچگاه مخالف متن نوشته ها نیستم ، اما بهتر بود این آیه ها و عبارات روی یک تابلو نوشته ودر ورودی محل گردشگری نسب می شد .