درود به دوستان همیشگیم

تا به حال با این صحنه ها مواجه شده اید

مردی که در حاشیه پارک عمومی وسط شهر در حال چنگ زدن به موهای کف آلودش است بچه ی 10 ساله اش با یک زیر شلواری در حال ریختن آب روی سر پدرش میباشد یا با آفتابه و یا با بطری 1/5 لیتری


خانم محترمی که با یک بغل قابلمه دم آبخوری وسط پارک در حال شستن ظروف است


بند رختی که وسط پارک کشیده شده و روی آن پر است از لباسهای تمیز شسته شده


بوی غذای خوشمزه ای سر ظهر که روی گاز پیک نیک وسط پارک در حال درست شدن است و چند خانواده آماده خوردن غذا هستند


چادرهایی که کنار پیاده رو علم  شده تا چند شبی را درون آنها به زندگی بپردازند


خانواده هایی را که در اثر تغییر ناگهانی آب و هوا بار و بنه خود رو با عجله جمع میکنن و به دنبال سر پناهی میگردن


نه نه اشتباه نکنین اینجا هندوستان نیست و این هم وصف حال زاغه نشینان هندی نیست


اینجا ایران است و این هم نوعی گردشگری بسیار متداول در ایران که من نام آن را گردش نگری گذارده ام


حتما تا به حال با این صحنه ها مواجه شده اید

نکته ای که هست اینان نه بگ پکرند  ونه طبیعت گرد  چرا که با ماشین شخصی به سفر آمده اند و مرکز شهر  را برای اسکان بر گزیده اند


ولی اهل سفرند

وبیشتر آنها هم بسیار خوش مشرب هستند و خوشگذران ولی به هر دلیلی از هتل استفاده نمیکنند

برخی به دلیل گرانی هتلها

برخی به دلیل گیر نیاوردن هتل

و چندین دلیل دیگر که حتما همه آنها هم قانع کننده هستند و هم متین

ولی  آیا باید این گردشگران که طیف وسیعی هم هستند را نادیده گرفت

یعنی برای اسکان آنها نمیشود جاهایی را در نظر گرفت

قطعا میشود

مکانی مناسب و امن برای برقراری چادر همراه با یک سقف ، سرویس بهداشتی ، حمام ، تورهای روزانه ارزان قیمت حس بسیار خوبی به این مسافران میدهد و میتوانند نهایت لذت را از این سفر خود ببرند

حال این کارها وظیفه کیست

بانی گردشگری یعنی سازمان میراث فرهنگی

شهرداری ها

دفاتر مسافرتی 

جامعه هتلداران

یا نهادی جدید متشکل از همه اینها

مهم نیست ، مهم اینست که هر کسی کار خودش را انجام دهد و متولیان در کار هم دخالت نکنند

بهترین سرویس دهی به مسافران انجام شود و مسافران راضی از سفر به دیار خود بازگردند

مهم اینست که کاری انجام شود ، کاری اصولی

مهدی گلی

اصفهان

1392/1/19